WORDS CAN NEVER EXPRESS THE WAY I FEEL, BUT I'LL SURE TRY.....

U MADE ME QUIVER WITH EVERY TOUCH......
I LOVED HOLDING U.... KISSING U... JUST BEING WITH U...

U WERE EVERYTHING I WANTED &
NOT ONLY SOMEONE I LOVED., BUT ADMIRED..

IF I HAD ONE WISH, IT WOULD BE..,
TO FEEL THE THRILL OF KNOWING THAT.,
I AM THE ONE FOR U...
OF ALL THE PEOPLE IN THE WORLD.....

I LOVE YOU RADHAAAAAA....................

నీటిబింబం

ఎప్పటినుంచో తరుముకొస్తున్న
నీడల పరదాలు తొలగించుకొని
చీకటి దారులకు వెలుతురు
చూపాలనుకుంటే
నా ఎదురుగా నీటి పలకపై
నిల్చున్న ప్రతిబింబం
నీలంబోమ్మై చూస్తోంది
పిల్లగాలికి అలల వలయాల్లో చిక్కుకుని
ప్రతిబింబం చెదిరిపోతుందని
తొందర తొందరగా నా లోపలికి
ప్రయాణం మొదలుపెట్టాను
తేటనీటి చెరువులా అంతరంగం !

ఆలోచనల చేప పిల్లలు లేవు
మనసు తొలిచే
వింత జంతువులు లేవు
వృక్షాలై పెరిగిన అసూయలు లేవు
పేరు, రూపం లేని ఉత్తబొమ్మలా
తేలియాడుతున్నాను
మాయమైన రూపం కోసం వెదుకుతూ
ఇంకా ఇక్కడే నిలబడ్డాను
పాదాల కింద జారుతున్న ఇసుక
కరుగుతున్న మన్ను వేళ్ళ మధ్య నుంచి
పారుతున్న నీటిధారలు
తలొంచుకుని చూస్తున్నాను నీటిలోకి
చెరువులో కొత్తబొమ్మనై ప్రతిబింబాన్నై
భయంగా దాగిపోయాను
కదిలి కరిగిపోతే
అంటిపెట్టుకున్న కలుష్యాలు
వెంట వచ్చిన నీడజాడలతో
అంతరంగమే మాసిపోయి
ఖాళీగా మిగిలిపోతానని భయం


అందుకే పిల్లగాలి వీచకూడదని
అలలు వలయాలై చుట్టుకోకూడదని
స్థిరంగా నిల్చున్నాను నీటిబొమ్మనై

-కళానిధి

దిగులు కాండం మీద...

వాడి దగ్గర
వాడిదంటూ ఏమీ ఉండదు
ఎప్పుడైనా తన దగ్గరేమైనా
ఉందని చెబితే అది అబద్ధమే


పూనకం వచ్చినప్పుడు
గాలిలో చెయ్యి ఊపి
ఒకట్రెండు బతుకు ముక్కల్ని
గుప్పిట్లోకి తీసుకొని
తడి తడి పదాల కుప్పలు పోస్తాడు
కుప్పలు పడిన పదాల్ని
విప్పారిన కళ్ళతో చూస్తాడు
పదాలు కాసేపు వాడితో
నవ్వుతాయి ఏడుస్తాయి
చూస్తుండగానే ఏడుస్తాయి
చూస్తుండగానే చెప్పులేసుకుని
వాడికి టాటా చెప్పి ఎటో వెళ్లిపోతాయి


ఒక్కోసారి పిల్లలకు పొదుగు వదిలి
మైమరిచి పడుకున్న కుక్కలా
వాడు కళ్ళూ ఒళ్లూ మూసుకుని
పదాల పెదాల స్పర్శకు పులకిస్తాడు
అవి వీధుల్లోకి వెళ్ళి గంతులేస్తుంటే
సంబర పడతాడు
ఎప్పుడో
వాడు మాగన్నుగా పడుకున్నప్పుడు
వాటిని ఎవరో ఎత్తుకుపోతారు


దిగులు కాండం మీద
చిన్న పువ్వై
మళ్ళీ వాడొక్కడే ...

-కళానిధి